Uygun çiftimiz oluşunca onları bir üretim tankına ayırmamız gerekir. Bu tank 100-120 litre lik bir akvaryum olabilir. Balıkların rahat hareket edebilmeleri için 50*50*50 lik tanklar kullanılsa bile, ebatlar çok önemli ve bağlayıcı değildir. Tecrübesiz anaçlar büyük tanklarda yavruları toparlayamazlar. Üretim tankında iyi bir ısıtıcı ve pipo filtre kullanacağız. Daha sonra üretim tankına ayırdığımız çiftimizin su değerlerini yavaş yavaş uygun değerlere çekmemiz gerekecek. Bu uygun değer ,balıktan balığa ve eşten eşe değişeceği için ilk başlarda en zorlanacağınız husus bu değerlerle oynamak olacaktır. Zamanla çiftlerinizi tanıyacak ve ölçüm bile yapmaya gerek duymayacaksınız. Genelde kendi balıklarımdan tecrübe ettiğim su değer aralıkları, iletkenlik 150-200 mikrosiemens pH 7,0-7,2 dir. İletkenliği düşürmek için bir Reverse Osmos cihazına yada uygun değerlerde damacana suyuna ihtiyacımız olacak. Tankımızdan günlük %20 su değiştirip, iletkenliği düşük su ekleyerek , genel iletkenlik oranını düşüreceğiz. Bu noktada da üretim akvaryumlarına yakın bir yerde rezerv su deposu, bidon gibi su stoğunu yapabileceğimiz depoya ihtiyaç duyacağız. Üretim tankına aldığımız çiftlerde beslenmeyi minimuma düşürmemiz gerekir. Aksi takdirde ufak su hacminde su değerlerimiz çok hızlı kötüye doğru gidebilir. Uygun şartlarda döllenen yumurtalar 48-72 saatte larvaya dönüşür. Bu süreçte anaçlar yoğun olarak beraber yada sırayla yumurtalara bakar, bozuk yada döllenmemiş olanları ayıklarlar. Her döllenmenin sonucu larva görmek olmayabilir. Su şartları ,özellikle amonyak-nitrit-nitrat oranları, bizi hayal kırıklığına uğratabilir. Hayal kırıklığına uğramadan denemelerinize devam edin. Bu hobinin temelinde yatan sabır her zaman sizi doğruya ulaştıracaktır. Larvalar açıldıktan sonra çiftler sürekli ilgilenirler, gerek görürlerse larvaları taşırlar. Larvaların açılmasını takip eden 48-72 saatte de yavrular serbest yüzüşe geçer. Bu safhada da problemler yaşanabilir. Yavrular koyu renkli ve titreşimli cisimlere yönelebilirler. Bu durumla karşılaşırsanız akvaryumdaki pipo filtreyi ve ısıtıcı yada hava hortumu sabitlediğimiz vantuzları akvaryumdan alın. Bu aşamadan sonra zorlu ve meşakkatli bir serüven başlar bizim için larvalar anaçlardan mukoza emerek beslenirler. İlk 7 gün sonunda çok hızlı gelişirler. Artemiayı fark etmeye başladıktan itibaren artemia çıkartmaya başlayarak besin takviyesi yapmamız gerekir. İlk günler çok az olmak kaydıyla artemia verilmeye başlanır. Artemia ya alışan yavrulara günde 5-6 defa tüketebilecekleri miktarda yemleme yapılmalıdır. Artemia ile birlikte kirlenmeye başlayan suyu da değiştirmemiz ve düşük olan iletkenliği arttırmamız gerekecek. İletkenliği aynen düşürmeye başladığımızda izlediğimiz yol gibi sabırla yavaş yavaş arttıracağız. Su değişimlerinde özellikle ısının yavruların bulunduğu akvaryumla aynı olmasına dikkat edeceğiz. İletkenliği normal değerlerine çektikten sonra günde minimum % 50 su değişimi yapmamız gerekir. 15. günden itibaren azar azar yürek vermeye başlayabiliriz. Bu arada çoğu çiftte olabilecek anlaşamama sorunu ortaya çıkarsa eşlerden birini ayırmamız gerekir. Bu seçimi yaparken daha iyi bakıcılık yapan anacı yavruların yanında bırakın. 15 günü atlatan yavruların anaçlara pek te itiyacı kalmayacaktır. İlk otuz günde aşırı yavru kaybı yaşanırsa sisteminizi ve anaçlarınızı gözden geçirmeniz gerekir. Sistemin ve anaçların sterile edilmesi, ilk 30 günde yavru kayıplarını en aza indirger. 30. günden itibaren yavruların ana besini yürek olmuştur artıkArtemia vermeyi sona erdirebilirsiniz. Ancak benim kişisel tercihim günde bir kez dahi olsa 60. güne kadar yavrularıma artemia vermek olmuştur. 60 günden sonra kendini yavaş yavaş kurtarmaya başlayan yavruları boylanma yapılmak suretiyle guruplara ayrılmalıdır. Bu büyümelerini daha hızlandıracak bir yöntemdir.
